سال هشتاد و شش و ایام اولین
سالگرد ارتحال آقا سید جواد ذاکر
بود، دیدم رو بلوک های رو به روی
قبرستان نو و رو دیوارهای اطراف
و حتی رو دیـوار حوزه علمیه قم
با اسپری نوشته بودن:
تنها ظلمی که هرگز آمرزیده نمیشود ؛
شرک به خدای یگانه است
خیلی دلم می خواد اونا رو الان
ببینم و ازشون بپرسم چطور شد
اونی که هیچ وقت تلویزیون
نشونش نداد، اونی که جلساتش
تو قم به خاطر فشار و آزار و
اذیت ها تعطیل شد، اونی که
خوندنش تو تهران رسماً ممنوع
بود و اونی که حتی خبر ارتحال
و تشییع با اون عظمتش هم تو
رسانهها بایکوت شد؛
خلاصه همونی که همه دنیا دست
به دسـت هم دادن که اسـمی ازش
نباشه،چطور شد که آخر کار همون
خدا و اهل بیت ؛ اون قــدر بردتش بالا
تا جاییکه اراده اش بر این شد که
بعد این همه سال ازرفتنش صدای
یا حسین غریب مادرش رو از
حرم های مقدسه قم و مشهد و
کربلا و نجف و حتی از شهرهای
اروپا و آمریـــــــکا به گوش مردم
برسونه
شنیدین که می گن:
چراغی که ایزد براَفروزد
هر آن کس که پف کند ریشش بسوزد
روحت شاد ذاکر ِ خوش الحان حسینی
شادی روحش فاتحه مع الصلوات
جناب آقای حسین طاهری عزیز و بزرگوار
صمیمانه از شما تقدیر و تشکر میکنیم که
شب اربعینی ، یاد و نام سید عزیـزمان را
در کربلا زنده کردید و ان شاالله دعای
خیر سید ذاکــر عزیزمان بدرقه زندگیتان
باشد. الهی آمین
مراسم شب هفت زنده یاد سید جواد ذاکر در کاشان سال 85
رو , ,سید ,iframe ,ذاکر ,حسین ,اونی که ,جواد ذاکر ,aparat embed ,iframe aparat ,h iframe ,iframe aparat embed ,aparat embed frame
درباره این سایت